Oziębłość, aseksualność a awersja seksualna - czym się różnią?

Oziębłość aseksualność awersjaRealizowanie potrzeb seksualnych odbywa się głównie za pośrednictwem aktu seksualnego ale niezbędne są również pieszczoty, pocałunki, dające poczucie bliskości z partnerem. Co jednak, gdy ta sfera życia nie jest dla nas ważna lub wręcz całkowicie pomijana? Z czego to wynika? Zwykle jako pierwsze nasuwa się nam słowo „oziębłość”. Są także inne terminy, a dokładniej aseksualność i awersja seksualna. Zdarza się nam stosować je zamiennie.

Czym jest oziębłość seksualna?

Mianem oziębłości seksualnej określamy nie tyle niechęć do uprawiania seksu, co brak zainteresowania seksem. Dana osoba może uprawiać seks ale nie odczuwa takiej potrzeby. Dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn, może pojawić się w różnym wieku. Oziębłość nie zależy od orientacji, co oznacza, że oziębłe mogą być zarówno osoby homo- jak i heteroseksualne.

Z czego to wynika? Przyczyny oziębłości seksualnej są bardzo złożone. Dotyczyć mogą konkretnej osoby, np. odczuwamy oziębłość w stosunku do tego, konkretnego partnera ale nie do innych osób. Co ciekawe, do oziębłości doprowadzić może rutyna z sypialni, dotyka ona często osoby pozostające w długotrwałych związkach. Nie bez znaczenia są też czynniki psychologiczne, w tym przewlekły stres. Oziębłość może występować także u osób wyjątkowo religijnych. Objawy oziębłości seksualnej to oczywiście brak zainteresowania seksem i masturbacją, jak również brak fantazji seksualnych. Dla osób oziębłych seks mógłby nie istnieć, co nie znaczy, że nie preferują innych form bliskości. Leczenie oziębłości opiera się oczywiście o diagnozowanie jej przyczyny oraz wyeliminowanie jej. Osoby oziębłe uczęszczać powinny (najlepiej wraz z partnerem) na terapie psychologiczną bądź na wizyty do seksuologa.

Uwaga! Nie mylmy oziębłości z abstynencją seksualną, która obejmuje powstrzymywanie się od współżycia z powodów światopoglądowych i religijnych (zatrzymanie „czystości” do ślubu), zdrowotnych (wady anatomiczne, zalecenie lekarskie, czas połogu u kobiety) czy psychologicznych (np. lęk przed współżyciem, wynikający z wychowania. Źródłem abstynencji może być również styl życia jednostki, np. niedawne rozstanie z partnerem czy życie w pojedynkę jako świadomy wybór.

Czym jest awersja seksualna?

Pod pojęciem awersji seksualnej kryje się wstręt do czynności seksualnych oraz związanych z seksem. Dotyczy ona głównie kobiet. Przyczyny awersji seksualnej leżą w sferze psychicznej i dotyczyć mogą wielu kwestii. Po pierwsze, są to oznaki fizjologiczne. osoby dotknięte awersją mogą odczuwać wstręt do partnera: do jego wyglądu, zapachu, w tym woni części intymnych. Po drugie mogą być to negatywne doświadczenia z przeszłości, np. bolesny „pierwszy raz”, przemoc seksualna, w tym molestowanie ale i gwałt. Awersję wzbudzić mogą także źle kojarzące się pozycje seksualne, gadżety czy fantazje partnera, np. kobieta, która nie chce zgodzić się na seks oralny, seks w „trójkącie” lub wykorzystanie erotycznych zabawek. Objawy awersji seksualnej obejmują niechęć do zbliżeń intymnych, jak również wstręt na samą myśl o seksie, pieszczotach czy nawet dotyku partnera! Osoby takie mogą unikać seksu lub tez zmuszać się do niego ale zbliżenie nie jest dla nich przyjemnością. Awersja seksualna wymaga specjalistycznej pomocy. Leczenie awersji seksualnej obejmuje terapię u seksuologa, który nie tylko zdiagnozuje przyczyny niechęci do seksu ale i przepracuje z daną osobą problematykę oraz pomoże odnaleźć radość, płynącą ze współżycia. Bardzo ważne jest wsparcie drugiej osoby. Jest to jednak moment trudny dla związku. Nikt z nas bowiem nie chciałby się dowiedzieć, że nasza druga połówka odczuwa niechęć na samą myśl o zbliżeniu intymnym z nami…

Czym jest aseksualność?

Aseksualność traktowana jest zarówno jako kolejna orientacja seksualna (poza homo-, hetero- oraz biseksualizmie) lub jako jej brak. Przyczyny aseksualności nie są znane, uważa się, że aseksualność jest zdeterminowana biologicznie i nie da się na nią wpłynąć. Głównym objawem aseksualności jest brak pociągu seksualnego do kogokolwiek. Osoba taka nie czuje podniecenia ani wobec kobiet ani mężczyzn. Nie uważa seksu za coś atrakcyjnego, preferuje inne formy bliskości, bardzo ważne jest dla niej wsparcie emocjonalne. Aseksualność nie podlega leczeniu, gdyż nie jest uznawana za jednostkę chorobową.

Jak widać, tak podobne pojęcia, których często używamy zamiennie, oznaczają zupełnie coś innego. Oziębłość jest brakiem zainteresowania seksem u osoby o określonej preferencji seksualnej i wynika zarówno z czynników zdrowotnych, np. choroby narządów rodnych lub psychologicznych, np. stres. Z kolei awersja seksualna jest deklarowaną niechęcią do seksu także o osób o sprecyzowanej orientacji. Wynika zarówno z czynników biologicznych, jak i emocjonalnych. Obie poddają się leczeniu. Aseksualność jest czymś stałym, zdeterminowanym i niezmiennym. Rodzimy się z aseksualnością, podczas gdy oziębłość oraz awersja mogą dotknąć nas praktycznie w każdym momencie życia. Warto o tym pamiętać, aby nie używać powyższych terminów w błędnym kontekście.

Marlena Mokras
Kobieta, mama, żona, psycholog, pedagog, nauczyciel - kolejność nieprzypadkowa. Pasjonatka zdrowego stylu życia, lubiąca (chyba jak każda kobieta) śledzić trendy modowe i urodowe.

Komentarze